لباس پوشیدن فقط یک نیاز روزمره نیست، بلکه بازتابی از شخصیت، جایگاه اجتماعی و درک ما از موقعیته. اینکه بدونیم کِی و کجا چه لباسی بپوشیم، یکی از مهارتهاییه که نهتنها ظاهر ما رو حرفهایتر نشون میده، بلکه اعتمادبهنفس بالاتری هم بهمون میده.
در ابتدا بیایم به لباسهای رسمی نگاه کنیم. این سبک مناسب موقعیتهایی مثل جلسههای کاری، مراسم رسمی، مصاحبههای شغلی، و حتی مجالس عقد یا عروسی با فضای جدیه. آقایان در این موقعیتها معمولاً از کتوشلوار استفاده میکنن. رنگهای کلاسیکی مثل مشکی، سرمهای، خاکستری یا بژ انتخابهای امن و شیک هستن. پیراهن سفید، کراوات ساده و کفش چرمی رسمی، تکمیلکنندهی این تیپ خواهند بود.
برای خانمها هم لباس رسمی یعنی مانتوهای ساده، شلوارهای پارچهای، دامنهای راسته، شومیز یا بلوزهای بدون طرح شلوغ و اکسسوریهای مینیمال. کفش پاشنهدار یا کالجهای رسمی، استایل رو حرفهای و جدیتر نشون میدن. همچنین استفاده از رنگهای ملایم یا خنثی (مثل طوسی، کرم، خاکی، مشکی) کمک میکنه ظاهر شما مرتب و متناسب با فضا بهنظر برسه.
اما سبک روزمره (کژوال) فضای متفاوتی داره. این نوع لباسها مخصوص فعالیتهای روزانه مثل رفتن به دانشگاه، خرید، دورهمی دوستانه، یا حتی کار در محیطهای غیررسمی هستن. توی این استایل، راحتی اولویت داره اما همچنان باید شیک و با سلیقه بهنظر بیایید.
برای این موقعیتها، آقایان میتونن از شلوار جین یا کتان، تیشرت ساده یا طرحدار، پیراهن چهارخانه یا هودی و کفش اسپرت استفاده کنن. خانمها هم میتونن مانتوهای آزاد، شلوار جین، تیشرت، کتانی یا نیمبوت بپوشن. استفاده از رنگهای شاد یا پاستلی مثل آبی روشن، سبز نعنایی، صورتی یا بژ، باعث میشه ظاهر روزمره زنده و پرانرژیتر بشه.
نکتهی مهم، شناخت مرز بین لباس رسمی و روزمره هست. مثلاً پوشیدن کتوشلوار توی مهمونی تولد دوستانه خیلی خشک و رسمی بهنظر میرسه. یا پوشیدن سویشرت و کتانی توی جلسهی اداری، ممکنه بیتوجهی به فضا تلقی بشه.
برای انتخاب لباس مناسب، همیشه قبلش این سوال رو از خودت بپرس: “قراره کجا برم؟ چه نوع فضاییه؟ رسمی یا خودمونی؟” جواب این سوال، مسیر استایلت رو مشخص میکنه. اگه بتونی در لحظه درست تصمیم بگیری، هم ظاهر شیکی داری، هم احساس راحتی.
در نهایت، فرقی نمیکنه رسمی میپوشی یا کژوال؛ وقتی لباسی میپوشی که با فضا، شخصیت و اندامت هماهنگه، بهترین نسخه از خودت رو نشون میدی.